Hier volgt een verslag van Senne Wyns over zijn succesvolle wedstrijd in Warschau.
“Voor de nationale ploeg vond de laatste European Open met het oog op het EK plaats in Warschau. Toen ik de competitie aanving was ik echter nog niet bezig met dit EK, ik wilde enkel zo goed mogelijk presteren en zo ver mogelijk geraken in het toernooi.
Ik was vrijgeloot in de eerste ronde, mijn eerste kamp was om 11u30 tegen de Spanjaard Javier Selma Sanchez. Hij won zijn voorgaande kamp tegen de Mongoliër Gankhuyag. Zelf had ik voordien één keer gevochten tegen Sanchez, toen won ik de kamp met ippon. Ook nu kon ik na 20 seconden een Seoi-nage inzetten, maar na analyse van videobeelden door de scheidsrechters werd deze score weggewuifd. Toch liet ik me niet uit mijn lood slagen en bleef ik uiterst attent. Na een snelle actie op grond kon ik hem 20 seconden in houdgreep houden, wat nu lang genoeg is om ippon te scoren.
In de volgende ronde sta ik tegenover Mckenzie uit Engeland, de nummer 38 op de wereldranglijst. We vochten al vaker tegen elkaar en dit speelde de eerste tweeënhalve minuut in mijn nadeel. Ik kreeg drie straffen voor passiviteit, hij had er reeds 2 gekregen, voor valse aanvallen en het ontwijken van het gevecht aan het uiteinde van de mat. De laatste 2 minuten kwam ik steeds beter in de match en kon ik hem meer in gevaar brengen, tot en met de laatste seconden dreef ik hem in het nauw. Met slechts 10 seconden op de klok plaatste hij een mindere krachtige aanval aan de rand van de mat. Dit was mijn kans om over te nemen en de match naar mij te trekken, ik zetten een variatie van tani-otoshi in waarmee ik een yuko met scoorde. Mckenzie had geen tijd meer over om een tegenscore te maken en zo won ik de match.
In de kwartfinale stond ik tegenover de Est Aliev. Hij had al een goede wedstrijddag achter de rug, onder meer door de de nummer 28 op de wereldranglijst uit te schakelen met ippon. Mijn voordeel was dat hij mij niet kende en nog maar één randori tegen mij had gevochten. Ik kwam echter na 21 seconden al in een slechte positie. Ik kwam waza-ari achter nadat hij een slecht geplaatste aanval van mij kon overnemen.
Ik wist na 38 seconden de kamp toch goed af te sluiten door ippon te scoren met een variatie van uchi-mata-sukashi.
De halve finale was een gevecht tegen de voor mij onbekende Kazak Imashev, de nummer 129 op de wereldranglijst. Hij was sterker dan mij en wist tweemaal een aanval van mij te blokkeren en om te zetten in een waza-ari en yuko in zijn voordeel. Met deze grote achterstand plaatste ik een risicovolle aanval op ongeveer 2 minuten van het einde. Mijn variatie van ko-soto-gake was niet krachtig genoeg en werd door Imashev overgenomen met ippon.
Ik kreeg een nieuwe kans in de kamp voor brons, die niet lang op zich liet wachten. Ik stond voor de tweede maal in 3 maanden tegenover de Mongoliër Chimed-Yondon Boldbaatar, de nummer 23 op de wereldranglijst. De kamp verliep zeer gelijkmatig tot na de eerste minuut, wanneer hij erin slaagde een yuko te scoren met harai-goshi. Toen wist ik dat ik voluit zou moeten gaan en constant zijn pakking moest blijven storen, enkel zo zou ik meer aanvallen kunnen plaatsen en scores maken. Ik kon hem enkele keren in gevaar brengen maar kon er jammer genoeg geen score uit halen. Een aanval van mij wist hij te blokkeren en me zo te kantelen naar houdgreep. Hieruit kon ik niet meer ontsnappen en ik verloor de kamp voor het brons.
Toch kan ik terugblikken op een zeer geslaagd toernooi. Door deze 5e plaats is mijn selectie voor het aankomende EK veiliggesteld!